.: SS - NG | #09 :.

TECHNICZNIE
Little Big Adveture powstała w roku 1994. Była pierwszą grą, jaką wydała nowopowstała firma Adeline Software International. W Europie dystrybucją zajął się Electronic Arts, a w USA Activision, gdzie tytuł zmieniono na "Relentless Twinsen's Adventure". Swoją drogą to niech ktoś mi powie dlaczego Amerykanie mają tak wielką tendencję do zmiany nazw tytułów na swoje własne? No, ale to temat na oddzielny artykuł.
LBA jest przygodówką. Zwykle mianem typowych przygodówek przyjęło się określać tytuły, w których sterowanie odbywa się za pomocą myszki. Tutaj mamy inaczej. Myszkę odkładamy na bok, a w ruch idzie klawiatura. Sterowanie nie jest znowu takie utrudnione i po kilku chwilach można się przyzwyczaić.
Świat gry przedstawiany jest w tzw. rzucie izometrycznym. Grafika jest wyświetlana w trybie SVGA i robi dobre wrażenie. Nawet po upływie dziesięciu lat gra się po prostu przyjemnie. Co jakiś czas zabawa przerywana jest sekwencjami filmowymi, które doskonale oddają klimat. W wersji CD (była też wersja dyskietkowa pozbawiona dem i kwestii mówionych) mamy do wyboru aż cztery języki, w których gra może się z nami porozumiewać: angielski, hiszpański, niemiecki i francuski. Oczywiście wszystkie teksty są mówione. Modele wszystkich pojazdów i postaci zostały wykonane w 3D, natomiast reszta to nic innego jak bitmapowe grafiki, które mają udawać jakieś kwiatki, domki, chodniki itp. Grę podzielono na sceny, których ilość oscyluje w granicach 120. W ramach przygody przyjdzie nam zwiedzić 11 różnorodnych wysp, między innymi pustynię, ośnieżone szczyty górskie (gdzie istnieje możliwość jazdy na desce), wyspę rebeliantów itd.. Scenariusz jest jak najbardziej liniowy i choć nie widać tego na pierwszy rzut oka to dopóki nie wykonamy jakiejś czynności w punkcie A, nie będziemy mogli dostać się do punktu B. Cóż, nie jest to żaden RPG i musimy się pogodzić z tym faktem. Plusem jest to, że poruszać się po całej planecie możemy zawsze, niezależnie od zadania, które akurat musimy zgodnie ze scenariuszem wykonać.

Pocztówka z wakacji...

Może wydłuża to sztucznie czas gry i powoduje lekkie zdenerwowanie u grającego, ale nie jest aż tak nieznośne. Mówiąc o technicznych aspektach grania w LBA należy wspomnieć także o modnym ostatnio haśle, mianowicie o interaktywności z otoczeniem. A nie jest z tym aż tak źle ponieważ prawie każda postać z jaką przyjdzie nam się spotkać ma nam coś do powiedzenia. Inna sprawa, że po kilku rozmowach zasób słownictwa danej postaci kończy się i słyszymy już ciągle tą samą kwestię, no ale nie jest źle. Warto także czytać wszelkie porozwieszane plakaty oraz przeglądać wszystkie śmietniki, kwiatki i szafy. Można w ten sposób znaleźć kredyty, życie, manę i inne takie rzeczy. Właśnie - sprawa życia. Trzeba to jasno powiedzieć - w LBA można zginąć! Dlatego warto przed każdą większą "akcją" skopiować sobie stan gry do nowego rekordu. Życia można zbierać; z początku mamy ich trzy. Aby otrzymać nowe należy zebrać czterolistną koniczynkę oraz pudełko do niej. Są one w większości poukrywane gdzieś w mało dostępnych miejscach. Jeśli chodzi o zapis stanu gry to już nie jest tak kolorowo. Gra robi save'y automatycznie po zmianie sceny. Nie jest to wygodny sposób, ale z poziomu gry możemy save'y kopiować dzięki czemu jakoś można sobie poradzić. Trochę się zagalopowałem z tymi technikaliami. Ale zanim przejdę do fabuły to napiszę jeszcze o czterech trybach zachowania Twinsena. Otóż, do wyboru mamy tryb Normal, Athletic, Agressive i Discrete (zmiana albo poprzez klawisze funkcyjne F1-F4, albo przez CTRL). W każdym z tych trybów nasza postać zachowuje się inaczej. I tak w trybie pierwszym Twinsen chodzi i rozmawia (Spacja). W trybie Athletic główny bohater domyślnie biega, a po naciśnięciu klawisza akcji wykonuje skok. Gdy używamy broni (magicznej kuli) to rzut w tym trybie jest silniejszy. Trzeci tryb służy do walki, która stanowi nieodłączny element tej gry. Naciśnięcie spacji powoduje, że Twinsen zaczyna rzucać na prawo i lewo rękoma i nogami (czytaj: walczyć) wydając przy tym dziwne okrzyki - to się nazywa zacięcie! W trybie Discreet główny bohater porusza się bardzo cicho i powoli; dodatkowo ma możliwość przykucnięcia co w niejednej sytuacji ratuje z opresji. Odpowiednio dobierając tryb poruszania się Twinsena do sytuacji na ekranie można niekiedy uniknąć walki, czy przejść po cichu niezauważonym za plecami strażników. Zapomniałbym dodać, że to co posiadamy, czyli kieszeń dostępna jest pod klawiszem SHIFT.
Wspomniałem wcześniej o magicznej kuli. Dzięki niej Twinsen może eliminować wrogów z pewnej odległości, nie narażając się przy tym na stratę energii. W późniejszych etapach gry, kiedy bohater osiągnie wyższy poziom magii strzały magiczną kulą będą silniejsze i dokładniejsze. Możliwe jest nawet przyciąganie za jej pomocą innych przedmiotów, np. kluczy.

FABUŁA
Little Big Adventure jest fascynującą podróżą przez nieistniejący w rzeczywistości świat. W grze sterujemy młodym mieszkańcem planety Twinsun - Twinsenem. Należy on do jednego z czterech rdzennych plemion zamieszkujących planetę; jest Quetchem. Pozostałe rozsiane po całej powierzchni plemiona to Grobos (słoniopodobne), Spheros (mały, okrągły ludek) oraz Rabibunies (króliki, a może raczej zające). Historia zaczyna się w momencie kiedy nasz mały-wielki bohater siedzi sobie spokojnie w więzieniu. A dlaczego tam się dostał? Ano, pozwolił sobie śnić nie tak jak oczekiwałby tego władający planetą zły i okrutny FunFrock. FunFrock rządzi za pomocą terroru i zastraszenia. Przy użyciu teleportacji i klonowania podporządkował sobie dużą część ludności. Twinsen w swych proroczych snach widział zagładę planety i nieuniknione przeznaczenie. Został w związku z tym pojmany i jest teraz przetrzymywany w odosobnieniu. Pierwszym zadaniem gracza jest wyprowadzić bohatera z więzienia i czym prędzej udać się do rodzinnego domu. W domu czeka na Twinsena jego ukochana, Zoe. Jest jeden problem - nasz bohater jest zbiegiem, a jak wiadomo zbiegów szuka się ze zdwojoną siłą.