Jak się łatwo domyśleć, manga „Chirality” opowiada właśnie o takim post apokaliptycznym świecie. Historia zaczyna się, gdy młoda dziewczyna, imieniem Shiori zostaje zaatakowana przez mechaniczną bestię, zwaną GM. Ratuje ją tajemnicza spiczasto ucha kobieta, która najwyraźniej zajmuje się walką z tymi potworami. W wyniku związanego z atakiem GM'ów na schron, w którym mieszka Shiori splotu wydarzeń, dziewczyna, wraz z swoją nową przyjaciółką Caroll, a także jej robotem Bick'iem, medyczką Patty i Shizume (jej starszym bratem) wyrusza by zniszczyć superkomputer Gaię. Oczywiście po drodze muszą stawić czoła rozlicznym niebezpieczeństwom, czeka na nich wiele mechanicznych bestii, za nimi natomiast podąża Adam, tajemniczy mężczyzna, który najwyraźniej ma jakiś związek z przeszłością tajemniczej Caroll. Na szczęście sama Caroll nie jest zwykłym człowiekiem, jest nadludzko silna, odporna, a także potrafi zmieniać kształty. Pozostaje pytanie czy jej umiejętności, a także pomoc reszty grupy wystarczą. Manga „Chirality” składa się z trzech tomów, historia jest dość zwięzła, ale nawet wciągająca. Jednakże wskazana jest dla starszego odbiorcy, słusznie zresztą, wprawdzie nie jest tak ciężka jak chociażby „Eden”, ale i tak jest w niej sporo erotyzmu i przemocy.
Sama fabuła jednak nie jest niczym specjalnym, opowiadana historia zaskakiwać raczej nie będzie, nie sądzę też żeby kogoś specjalnie wzruszyła. Brakuje jakichś naprawdę zaskakujących zwrotów akcji, czy ciekawszych wątków pobocznych. Mimo to jednak jest to dość przyjemna, choć mało wymagająca lektura. Tyle o treści, teraz o kresce.

Osobiście lubię rysunki Satoshiego Urusihary, więc siłą rzeczy i ta manga musiała mi się spodobać. Jedyną słabością stylu tego autora, jest zbyt duża ilość scen demonstrujących postacie żeńskie w strojach Ewy. Cała reszta, design postaci, maszyny i tła, są narysowane znakomicie. Kreska jest właśnie najmocniejszym atutem tego komiksu, rekompensuje w zupełności średniawą miejscami fabułę. Jako że nakładem wydawnictwa JPF manga ta ukazała się również w Polsce, napiszę kilka słów o jej wydaniu. Jest to edycja luksusowa, papier jest gruby i dobrej jakości, do tego ładna śliska obwoluta i kolorowe galerie na początku zdecydowanie tłumaczą cenę za tomik (około 30 zł).
Mangę tą mogę polecić każdemu wielbicielowi twórczości Urusihary, znajdzie tu wszystko, co najlepsze w jego komiksach. Natomiast lubiącym podobne klimaty, ale stawiającym raczej na fabułę i cięższy klimat, polecałbym raczej „Eden”. Komiks ten na pewno nie spodobałby się też purytanom, jest w nim stanowczo zbyt wiele śmiałych scen erotycznych, w których dominują kobiety. Za cenę kilkudziesięciu złotych dostajemy więc ładnie narysowaną, ale wystarczającą na niezbyt długi czas rozrywkę, to czy się opłaca to już kwestia osobistych preferencji.